Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บิด,บิด ๒
บิด,บิด ๒
บิด ๒
น. โรคลําไส้ใหญ่อักเสบ มีอาการปวดมวนและอุจจาระเป็นมูกเลือด.;

More
บิดขวา | บิดขี้เกียจ | บิดจะกูด,บิดตะกูด | บิดซ้าย | บิดเบี้ยว | บิดเบือน | บิดพลิ้ว | บิดร | บิดไส้ | บิดหล่า | บิดหัวลูก | บิดา | บิตุ | บิตุจฉา | บิตุรงค์ | บิตุเรศ | บิตุละ,บิตุลา | บิตุลานี | บิน,บิน ๑ | บิน,บิน ๒ | บิ่น | บินยา | บิลเลียด | บิวเรตต์ | บิศาจ | บิสมัท | บี้,บี้ ๑ | บี้,บี้ ๒ | บีฑา | บีตา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์