Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บ่าว
บ่าว
บ่าว
น. คนใช้; ชายหนุ่ม; เรียกชายผู้เข้าพิธีสมรสว่า เจ้าบ่าว, คู่กับ หญิงผู้เข้าพิธีสมรส ซึ่งเรียกว่า เจ้าสาว.;

More
บ่าวขุน,บ่าวขุน ๑ | บ่าวขุน,บ่าวขุน ๒ | บ่าวไพร่ | บาศ | บาศก์ | บาสเกตบอล | บ้าสมบัติ | บ้าหมู,บ้าหมู ๑ | บ้าหมู,บ้าหมู ๒ | บาหลี,บาหลี ๑ | บาหลี,บาหลี ๒ | บ้าหว่า | บ้าหอบฟาง | บ้าห้าร้อยจำพวก | บ๋ำ | บำเทิง | บำนาญ | บำบวง | บำบัด | บำโบ,บำโบย,บำโบล | บำเพ็ญ | บำราบ | บำราศ | บำรุง | บำรุงขวัญ | บำรู | บำเรอ | บำเรอเชอภักดิ์ | บำหยัด | บำเหน็จ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์