Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบ็ดเตล็ด
เบ็ดเตล็ด
เบ็ดเตล็ด
[เบ็ดตะเหฺล็ด] ว. เล็ก ๆ น้อย ๆ หลาย ๆ อย่างรวมกัน เช่น ของเบ็ดเตล็ด, โดยปริยายหมายความว่า ไม่สู้จะสําคัญอะไรนัก เช่น เรื่องเบ็ดเตล็ด.;

More
เบ็ดราว | เบ็ดเสร็จ | เบน | เบนซิน | เบรก | เบริลเลียม | เบรียน | เบส | เบ้อ | เบอร์ | เบอร์คีเลียม | เบ้อเร่อ,เบ้อเร่อเท่อ,เบ้อเริ่ม,เบ้อเริ่มเทิ่ม | เบอะ,เบอะ ๑ | เบอะ,เบอะ ๒ | เบอะบะ | เบะ | เบา | เบ้า | เบ้าขลุบ | เบาความ | เบาใจ | เบาตัว,เบาเนื้อเบาตัว | เบ้าตา | เบาเต็ง | เบาบาง | เบาปัญญา | เบามือ,เบาไม้เบามือ | เบาไม้ | เบาราณ | เบาแรง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์