| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย เบิก,เบิก ๒ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เบิกบาน เบิกไม้ เบี้ย,เบี้ย ๑ เบียดกรอ เบี้ยบ้ายรายทาง เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก เบื้องหน้า แบ่งรับแบ่งสู้ แบเบาะ โบนัส ใบฉัตร ใบโพ,ใบโพ ๑ ไบ่ ๆ ปฏิกูล ปฏิรพ ปณต ปโยธร ปรวนแปร ประกาศก ประจัน ประชานาถ ประดาเสีย ประตูผี ประเทา ประไพ ประโลม ประสานเนรมิต ปรัตยัย ปราโมทย์ ปริมาณ |
|||||