Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปลี้ย
เปลี้ย
เปลี้ย
[เปฺลี้ย] ว. ขาดกําลังที่จะเคลื่อนไหวได้ตามปรกติ เช่น แขนขาเปลี้ยไปหมด; เพียบ เช่น เรือเปลี้ยนํ้า.;

More
เปลี่ยน | เปลี่ยนใจ | เปลี่ยนตัว | เปลี่ยนแปลง | เปลี่ยนแผ่นดิน | เปลี่ยนมือ | เปลี่ยนหน้า | เปลี่ยม | เปลี่ยว,เปลี่ยว ๑ | เปลี่ยว,เปลี่ยว ๒ | เปลี่ยวดำ | เปลือก | เปลือกกระเทียม | เปลือกข้าวโพด | เปลือกตา | เปลือกมังคุด | เปลือกโลก | เปลือง | เปลื้อง | เปลื้องเครื่องสุกำศพ | เปลืองใจ | เปลือย | เปลือยกาย | เปศลมัธย์ | เปศละ | เปศะ | เปศัส,เปศัส- | เปศัสการิน,เปศัสการี | เปสการ | เปสละ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์