Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พิมาน
พิมาน
พิมาน
น. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา. (ป., ส. วิมาน).;

More
พิมุข | พิโมกข์ | พิโมกษ์ | พิโยกพิเกน | พิโยค | พิรอด | พิระ | พิรากล | พิราบ | พิราม,พิราม ๑ | พิราม,พิราม ๒ | พิราลัย | พิริย,พิริย-,พิริยะ | พิริยพฤนท์ | พิริยโยธา | พิรี้พิไร | พิรุณ | พิรุธ | พิรุฬห์ | พิเรนทร์ | พิเราะ | พิโรธ | พิไร | พิลังกาสา | พิลาป | พิลาลส | พิลาส | พิลิปดา | พิลึก | พิลึกกึกกือ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์