Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภิกขา
ภิกขา
ภิกขา
น. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).;

More
ภิกขาจาร | ภิกขาหาร | ภิกขุ | ภิกขุนี | ภิกษา | ภิกษาจาร | ภิกษาหาร | ภิกษุ | ภิกษุณี | ภิงคาร | ภิงสนะ | ภิงสระ,ภิงสะ | ภิญโญ | ภิญโญภาพ | ภิตติ | ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์ | ภิน,ภิน- | ภินชาติ | ภินทน,ภินทน- | ภินทนาการ | ภินวรรณ | ภิยโย | ภิยโยภาพ | ภิรมย์ | ภิรมย์สุรางค์ | ภิษัช | ภิสะ | ภิสัก | ภีตะ | ภีมะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์