Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหนียง
เหนียง
เหนียง
[เหฺนียง] น. เนื้อหรือหนังที่ห้อยอยู่บริเวณคอของสัตว์บางชนิด เช่น ไก่ นก วัว, โดยปริยายหมายถึงเนื้อที่ห้อยอยู่ตรงลำคอใต้คางของคนแก่ ในความว่า แก่จนเหนียงยาน; สายป่านที่ผูกยาวห้อยเป็นบ่วงจากสายซุงว่าวปักเป้า.;

More
เหนี่ยง | เหนียงนกกระทุง | เหนี่ยน | เหนียม | เหนียว | เหนี่ยว | เหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้า | เหนียวแน่น | เหนี่ยวรั้ง | เหนียวหนี้ | เหนียวหนืด | เหนียวหมา | เหนือ | เหนื่อย | เหนื่อยหน่าย | เหนื่อยอ่อน | เห็บ,เห็บ ๑ | เห็บ,เห็บ ๒ | เห็บน้ำ | เหม,เหม- | เหม่,เหม่ ๆ | เหม็ง | เหม่ง,เหม่ง ๑ | เหม่ง,เหม่ง ๒ | เหม็น,เหม็น ๑ | เหม็น,เหม็น ๒ | เหม็นเขียว | เหม็นเบื่อ | เหม็นเปรี้ยว | เหมวดี |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์