Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหนี่ยง
เหนี่ยง
เหนี่ยง
[เหฺนี่ยง] น. ชื่อด้วงปีกแข็งชนิด Hydrophilus bilineatus ในวงศ์ Hydrophilidae ลําตัวรูปไข่ แบนเล็กน้อย ตัวยาวประมาณ ๓.๕ เซนติเมตร กว้างประมาณ ๑.๕ เซนติเมตร สีดําตลอดตัว มีหนามแหลมที่ด้านล่างของอกยาวยื่นไปถึงส่วนท้อง อาศัยอยู่ตามแหล่งนํ้าต่าง ๆ, โดยปริยายใช้เรียกผู้ที่มีผิวดำคล้ำโดยธรรมชาติหรือเพราะถูกแดดถูกลมมากว่า ตัวดำเป็นเหนี่ยง.;

More
เหนียงนกกระทุง | เหนี่ยน | เหนียม | เหนียว | เหนี่ยว | เหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้า | เหนียวแน่น | เหนี่ยวรั้ง | เหนียวหนี้ | เหนียวหนืด | เหนียวหมา | เหนือ | เหนื่อย | เหนื่อยหน่าย | เหนื่อยอ่อน | เห็บ,เห็บ ๑ | เห็บ,เห็บ ๒ | เห็บน้ำ | เหม,เหม- | เหม่,เหม่ ๆ | เหม็ง | เหม่ง,เหม่ง ๑ | เหม่ง,เหม่ง ๒ | เหม็น,เหม็น ๑ | เหม็น,เหม็น ๒ | เหม็นเขียว | เหม็นเบื่อ | เหม็นเปรี้ยว | เหมวดี | เหม่อ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์