Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อภิชฌา
อภิชฌา
อภิชฌา
[อะพิดชา] น. ความโลภ, ความอยากได้. (ป.).;

More
อภิชน,อภิชน- | อภิชนาธิปไตย | อภิชัย | อภิชาต,อภิชาต- | อภิชาตบุตร | อภิชิต | อภิญญา,อภิญญาณ | อภิณห,อภิณห- | อภิธรรม | อภิธาน | อภิไธย | อภินันท,อภินันท-,อภินันท์ | อภินันทนาการ | อภินัย | อภินิหาร | อภิเนษกรมณ์ | อภิบาล | อภิปรัชญา | อภิปราย | อภิมหาอำนาจ | อภิมานะ | อภิมุข | อภิรดี,อภิรติ | อภิรมย์ | อภิรักษ์ | อภิรัฐมนตรี | อภิราม | อภิรุต | อภิรุม | อภิรูป |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์