Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อภิชน,อภิชน-
อภิชน,อภิชน-
อภิชน, อภิชน-
[อะพิชน, อะพิชะนะ-] น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).;

More
อภิชนาธิปไตย | อภิชัย | อภิชาต,อภิชาต- | อภิชาตบุตร | อภิชิต | อภิญญา,อภิญญาณ | อภิณห,อภิณห- | อภิธรรม | อภิธาน | อภิไธย | อภินันท,อภินันท-,อภินันท์ | อภินันทนาการ | อภินัย | อภินิหาร | อภิเนษกรมณ์ | อภิบาล | อภิปรัชญา | อภิปราย | อภิมหาอำนาจ | อภิมานะ | อภิมุข | อภิรดี,อภิรติ | อภิรมย์ | อภิรักษ์ | อภิรัฐมนตรี | อภิราม | อภิรุต | อภิรุม | อภิรูป | อภิลักขิต,อภิลักขิต- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์