อันโยนย,อันโยนย-,อันโยนยะ
อันโยนย-, อันโยนยะ
[-โยนยะ] (โบ) ว. “กันและกัน”. (ส. อนฺโยนฺย; ป. อญฺมญฺ); ในไวยากรณ์ใช้เรียกสรรพนามพวกหนึ่ง ซึ่งแทนชื่อคน สัตว์ หรือสิ่งของที่รวมกัน ได้แก่คําว่า “กัน” เช่น คนตีกัน เรียกว่า อันโยนยสรรพนาม.;