Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปริม,อุปริม-
อุปริม,อุปริม-
อุปริม-
[อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).;

More
อุปริมปริยาย | อุปริวัสน์ | อุปริสัจ | อุปโลกน์ | อุปเวท | อุปสมบท | อุปสมบทกรรม | อุปสมบัน,อุปสัมบัน | อุปสรรค | อุปสัมปทา | อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์ | อุปฮาด | อุปะ | อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ | อุปัชฌายวัตร | อุปัฏฐาก | อุปัฏฐานะ | อุปัทรพ | อุปัทว,อุปัทว-,อุปัทวะ | อุปัทวันตราย | อุปาณ,อุปาณ- | อุปาทาน | อุปาธยาย | อุปาหนา | อุภัย | อุ้ม | อุมงค์,อุโมงค์ | อุ้มชู | อุ้มท้อง | อุ้มน้ำ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์