Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบียด
เบียด
ก. แทรกหรือเสียด เช่น เบียดเข้าไป, ชิดกันติดกันเกินไปในที่จํากัด เช่น ต้นไม้ขึ้นเบียดกัน ยืนเบียดกัน.

More
เบียดแว้ง | เบียดเสียด | เบียดเบียน | เบียดกรอ | เบียดบัง | เบาเต็ง | เบียน | เบียนธาตุ | เบามือ,เบาไม้เบามือ | เบาะแส | เบาะ๑ | เบาะ๒ | เบาะลม | เบาะๆ | เบี้ยเลี้ยง | เบี้ยแก้ | เบี้ยโบก | เบี้ยว๑ | เบี้ยว๒ | เบี้ยหวัด | เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก | เบาสมอง | เบี้ย๑ | เบี้ย๒ | เบี้ยล่าง | เบี้ยกันดาร | เบี่ยง | เบี่ยงบ่าย | เบี้ยต่อไส้ | เบี้ยทำขวัญ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แปลประโยคอังกฤษเป็นคำอ่านไทย
แปลง English(IPA) to Thai
แปลง English(CMU) to IPA
แปลภาษาคาราโอเกะ v.2024(NEW)
รวมประโยคภาษาอังกฤษ-ไทย-จีน-ญี่ปุ่น พร้อมคำศัพท์
แชร์