| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เบี้ย๑ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เบี่ยง เบี้ยบ้ายรายทาง เบิ่ง เบิกไม้ เบาตัว,เบาเนื้อเบาตัว แบกะดิน โบชุก เบญจวรรณห้าสี เบญพาด แบบแปลน เบื้อ๓ โปรยทาน เปรียง๑ แปรงหูหนู เป็ดขันประชันไก่ เป็นหูเป็นตา เป็นคุ้งเป็นแคว เปะปะ เป๋าฮื้อ๒ โป้งเป้ง ...ใด...หนึ่ง ใยยอง แมว๒ เย็บล้มตะเข็บ มโหรสพ แม่อยู่หัว เร่ง เรอ เรียงราย เยี่ยม๑ |
|||||