| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เบี้ยว๑ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เบาสมอง เบี่ยง เบี้ยบน เบิกแว่นเวียนเทียน เบิกพระโอษฐ์ ใบไต่สวน ใบขนุน เบญจโครส เบญจธรรม แบนโจ เบื่อเป็นยารุ เปยยาล เปรอะเปื้อน แปรก,แปรกบัง เป็ด๑ เป็นห่วง เป็นการเป็นงาน,เป็นงานเป็นการ เป็นฟืนเป็นไฟ เป่าหวูด แป้งมี่ ...ใด...หนึ่ง ใยยอง แมว๒ เย็บล้มตะเข็บ มโหรสพ แม่อยู่หัว เร่ง เรอ เรียงราย เยี่ยม๑ |
|||||