| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เปรียะ,เปรี๊ยะ คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เปรียญ เปราะแประ เปรี้ยวปาก แปรก,แปรกบัง โปรดปราน เปรื้อย เป็ดผี๑ เป็นเนื้อเป็นตัว เป็นสุข เป็นกันเอง เป็นที่ตั้ง โป่ เป่าใบไม้ โป๊กเกอร์ เป้ง๒ ...ใด...หนึ่ง เภรวะ ภรรดร,ภรรดา เย็นเยียบ ภระมร เม้ม๒ เย่อ โมษกะ,โมษะ แม่นม เยียวยง เรียบร้อย เมี่ยง๑ แมลงภู่๓ ยมขันธ์ โรงสี,โรงสีข้าว |
|||||