Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบญพาด
เบญพาด
เบญพาด
[เบนยะ-] น. ตัวไม้ที่คุมกันเข้าเป็นเครื่องคํ้ายันเสาตะลุงให้มั่นคง.;

More
เบ็ด | เบ็ดเตล็ด | เบ็ดราว | เบ็ดเสร็จ | เบน | เบนซิน | เบรก | เบริลเลียม | เบรียน | เบส | เบ้อ | เบอร์ | เบอร์คีเลียม | เบ้อเร่อ,เบ้อเร่อเท่อ,เบ้อเริ่ม,เบ้อเริ่มเทิ่ม | เบอะ,เบอะ ๑ | เบอะ,เบอะ ๒ | เบอะบะ | เบะ | เบา | เบ้า | เบ้าขลุบ | เบาความ | เบาใจ | เบาตัว,เบาเนื้อเบาตัว | เบ้าตา | เบาเต็ง | เบาบาง | เบาปัญญา | เบามือ,เบาไม้เบามือ | เบาไม้ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์