Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปล้า,เปล้า ๒
เปล้า,เปล้า ๒
เปล้า ๒
[เปฺล้า] น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับนกเขาและนกพิราบ ลําตัวสีเขียวเห็นได้ชัด แต่ละชนิดแตกต่างกันตรงสีที่หน้าอกและไหล่ซึ่งอาจมีสีม่วงหรือนํ้าตาล กินผลไม้ หากินเป็นฝูง มีหลายชนิด เช่น ชนิด Treron curvirostra ซึ่งเป็นที่รู้จักกันทั่วไป เปล้าขาเหลือง (T. phoenicoptera) เปล้าคอสีม่วง (T. vernans) เปล้าใหญ่ปักษ์ใต้ (T. capellei), เขาเปล้า ก็เรียก, พายัพเรียก เป้า.;

More
เปล่า ๆ ปลี้ ๆ | เปล้าขลิบทอง | เปล่าดาย | เปล่าเปลี่ยว | เปลาะ,เปลาะ ๆ | เปลี้ย | เปลี่ยน | เปลี่ยนใจ | เปลี่ยนตัว | เปลี่ยนแปลง | เปลี่ยนแผ่นดิน | เปลี่ยนมือ | เปลี่ยนหน้า | เปลี่ยม | เปลี่ยว,เปลี่ยว ๑ | เปลี่ยว,เปลี่ยว ๒ | เปลี่ยวดำ | เปลือก | เปลือกกระเทียม | เปลือกข้าวโพด | เปลือกตา | เปลือกมังคุด | เปลือกโลก | เปลือง | เปลื้อง | เปลื้องเครื่องสุกำศพ | เปลืองใจ | เปลือย | เปลือยกาย | เปศลมัธย์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์