Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อเปหิ,อัปเปหิ
อเปหิ,อัปเปหิ
อเปหิ, อัปเปหิ
[อะ-, อับ-] (ปาก) ก. ขับไล่. (ป. อเปหิ ว่า จงหลีกไป).;

More
อพพะ | อพยพ,อพยพ ๑ | อพยพ,อพยพ ๒ | อภว,อภว- | อภัพ,อภัพ- | อภัพบุคคล | อภัพผล | อภัย,อภัย- | อภัยทาน | อภัยโทษ | อภิ | อภิฆาต | อภิจฉา | อภิชฌา | อภิชน,อภิชน- | อภิชนาธิปไตย | อภิชัย | อภิชาต,อภิชาต- | อภิชาตบุตร | อภิชิต | อภิญญา,อภิญญาณ | อภิณห,อภิณห- | อภิธรรม | อภิธาน | อภิไธย | อภินันท,อภินันท-,อภินันท์ | อภินันทนาการ | อภินัย | อภินิหาร | อภิเนษกรมณ์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์