Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปราช
อุปราช
อุปราช
[อุปะหฺราด, อุบปะหฺราด] (โบ) น. ผู้สําเร็จราชการต่างพระองค์ประจําภาคหนึ่ง ๆ ในอาณาจักร.;

More
อุปริ | อุปริจร | อุปริพุทธิ | อุปริภาค | อุปริภาพ | อุปริม,อุปริม- | อุปริมปริยาย | อุปริวัสน์ | อุปริสัจ | อุปโลกน์ | อุปเวท | อุปสมบท | อุปสมบทกรรม | อุปสมบัน,อุปสัมบัน | อุปสรรค | อุปสัมปทา | อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์ | อุปฮาด | อุปะ | อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ | อุปัชฌายวัตร | อุปัฏฐาก | อุปัฏฐานะ | อุปัทรพ | อุปัทว,อุปัทว-,อุปัทวะ | อุปัทวันตราย | อุปาณ,อุปาณ- | อุปาทาน | อุปาธยาย | อุปาหนา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์