Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เบา
เบา
ว. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก; ย่อมเยา เช่น เบาราคา; ค่อย, ค่อย ๆ, เช่น เสียงเบา เดินเบา ๆ, ทุเลา เช่น ไข้เบาลง, ชะลอกําลัง เร็วให้ช้าลง เช่น เบารถ เบาฝีจักร; ที่ให้ผลเร็ว เช่น ข้าวเบา. (ปาก) น. เยี่ยว. ก. ถ่ายปัสสาวะ, เยี่ยว.

More
เบียร์ | เบาแรง | เบาเหวง,เบาโหวง | เบาราณ | เบียก | เบียกบ้าย | เบาใจ | เบียด | เบียดแว้ง | เบียดเสียด | เบียดเบียน | เบียดกรอ | เบียดบัง | เบาเต็ง | เบียน | เบียนธาตุ | เบามือ,เบาไม้เบามือ | เบาะแส | เบาะ๑ | เบาะ๒ | เบาะลม | เบาะๆ | เบี้ยเลี้ยง | เบี้ยแก้ | เบี้ยโบก | เบี้ยว๑ | เบี้ยว๒ | เบี้ยหวัด | เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก | เบาสมอง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์