Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปโยค
อุปโยค
อุปโยค
[อุปะโยก, อุบปะโยก] น. การใช้สอย, การทําให้เกิดประโยชน์. (ป., ส.).;

More
อุปโยคบุรพบท | อุปรากร | อุปราคา | อุปราช | อุปริ | อุปริจร | อุปริพุทธิ | อุปริภาค | อุปริภาพ | อุปริม,อุปริม- | อุปริมปริยาย | อุปริวัสน์ | อุปริสัจ | อุปโลกน์ | อุปเวท | อุปสมบท | อุปสมบทกรรม | อุปสมบัน,อุปสัมบัน | อุปสรรค | อุปสัมปทา | อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์ | อุปฮาด | อุปะ | อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ | อุปัชฌายวัตร | อุปัฏฐาก | อุปัฏฐานะ | อุปัทรพ | อุปัทว,อุปัทว-,อุปัทวะ | อุปัทวันตราย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์