Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุบาย
อุบาย
อุบาย
น. วิธีการอันแยบคาย; เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม. (ป., ส. อุปาย).;

More
อุบาสก | อุบาสิกา | อุเบกขา | อุโบสถ,อุโบสถ ๑ | อุโบสถ,อุโบสถ ๒,อุโบสถหัตถี | อุโบสถกรรม | อุปกรณ์ | อุปกรม | อุปการ,อุปการ-,อุปการ- ๑,อุปการะ | อุปการ,อุปการ ๒ | อุปการี | อุปกาศ | อุปกิณณะ | อุปกิเลส | อุปจาร | อุปถัมภ์ | อุปถัมภก | อุปทม | อุปทูต | อุปเทศ | อุปเท่ห์ | อุปธิ | อุปนัย | อุปนิกขิต,อุปนิกษิต | อุปนิษัท | อุปนิสัย | อุปบล | อุปบัติ | อุปปาติกะ | อุปพัทธ์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์