Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปกรม
อุปกรม
อุปกรม
[อุปะกฺรม] น. การเข้าใกล้, การตั้งต้น, การพยายาม. (ส.; ป. อุปกฺกม).;

More
อุปการ,อุปการ-,อุปการ- ๑,อุปการะ | อุปการ,อุปการ ๒ | อุปการี | อุปกาศ | อุปกิณณะ | อุปกิเลส | อุปจาร | อุปถัมภ์ | อุปถัมภก | อุปทม | อุปทูต | อุปเทศ | อุปเท่ห์ | อุปธิ | อุปนัย | อุปนิกขิต,อุปนิกษิต | อุปนิษัท | อุปนิสัย | อุปบล | อุปบัติ | อุปปาติกะ | อุปพัทธ์ | อุปพันธ์ | อุปโภค | อุปมา | อุปมาน | อุปมาโวหาร | อุปมาอุปไมย | อุปไมย | อุปยุวราช |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์