Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปบล
อุปบล
อุปบล
[อุบบน] (แบบ) น. อุบล, บัวสาย, ดอกบัว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น นีลุปบล ว่า บัวขาบ. (ป. อุปฺปล).;

More
อุปบัติ | อุปปาติกะ | อุปพัทธ์ | อุปพันธ์ | อุปโภค | อุปมา | อุปมาน | อุปมาโวหาร | อุปมาอุปไมย | อุปไมย | อุปยุวราช | อุปโยค | อุปโยคบุรพบท | อุปรากร | อุปราคา | อุปราช | อุปริ | อุปริจร | อุปริพุทธิ | อุปริภาค | อุปริภาพ | อุปริม,อุปริม- | อุปริมปริยาย | อุปริวัสน์ | อุปริสัจ | อุปโลกน์ | อุปเวท | อุปสมบท | อุปสมบทกรรม | อุปสมบัน,อุปสัมบัน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์