Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปทูต
อุปทูต
อุปทูต
[อุปะทูด, อุบปะทูด] น. ผู้รักษาการในตําแหน่งหรือรักษาการแทนหัวหน้าสถานเอกอัครราชทูตหรือหัวหน้าคณะผู้แทนทางการทูต; (โบ) ตําแหน่งรองจากราชทูต.;

More
อุปเทศ | อุปเท่ห์ | อุปธิ | อุปนัย | อุปนิกขิต,อุปนิกษิต | อุปนิษัท | อุปนิสัย | อุปบล | อุปบัติ | อุปปาติกะ | อุปพัทธ์ | อุปพันธ์ | อุปโภค | อุปมา | อุปมาน | อุปมาโวหาร | อุปมาอุปไมย | อุปไมย | อุปยุวราช | อุปโยค | อุปโยคบุรพบท | อุปรากร | อุปราคา | อุปราช | อุปริ | อุปริจร | อุปริพุทธิ | อุปริภาค | อุปริภาพ | อุปริม,อุปริม- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์