Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุปกิณณะ
อุปกิณณะ
อุปกิณณะ
[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).;

More
อุปกิเลส | อุปจาร | อุปถัมภ์ | อุปถัมภก | อุปทม | อุปทูต | อุปเทศ | อุปเท่ห์ | อุปธิ | อุปนัย | อุปนิกขิต,อุปนิกษิต | อุปนิษัท | อุปนิสัย | อุปบล | อุปบัติ | อุปปาติกะ | อุปพัทธ์ | อุปพันธ์ | อุปโภค | อุปมา | อุปมาน | อุปมาโวหาร | อุปมาอุปไมย | อุปไมย | อุปยุวราช | อุปโยค | อุปโยคบุรพบท | อุปรากร | อุปราคา | อุปราช |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์