Responsive image


คำศัพท์พฤกษศาสตร์

Dictionary Botany
Main Back Next
เหง้า
เหง้า
ลำต้นใต้ดินที่เจริญทอดไปตามแนวระดับ แตกแขนงได้มาก และมีรูปร่างไม่แน่นอน ส่งใบขึ้นมาเหนือดิน ส่วนที่อยู่ใต้ดินเห็นข้อ ปล้อง ชัดเจน ที่ข้อมีใบเกล็ด (scale leaf) หุ้มตา และมักจะพบรากพิเศษที่ข้อด้วย เช่น ข่า ขิง เหง้าพุทธรักษา

More
แหลม | แหลมเข็ม มีรยางค์แข็ง | achene | acicular | acorn | acuminate | acute | aggregate fruit | alternate | ament | androecium | aquatic plant | aristate | attenuate | auriculate | berry | bilabiate | Bipinnate | bulb | calyx | campanulate | capitulum | caryopsis | catkin | caudate | ciliate | cincinnus | circumscissile capsule | cirrate | cleft |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์