1. เราใช้ 'a' หรือ 'an' เพื่ออ้างถึงคน / สถานที่ / บุคคลที่ไม่เจาะจง:
1. We use 'a' or 'an' to refer to one non-specific person/place/thing:
2. คำนามที่ทำหน้าที่เป็นผู้รับ: *answer 'to'* a question (ตอบคำถาม), *threat 'to'* someone(เป็นภัยคุกคามต่อใครบางคน), *solution 'to'* a problem(การแก้ไขปัญหา), *reference 'to'* a movie(การอ้างอิงถึงภาพยนตร์), *addiction 'to'* drugs(การติดยา)
2. _nouns that receive an action_: *answer 'to'* a question, *threat 'to'* someone, *solution 'to'* a problem, *reference 'to'* a movie, *addiction 'to'* drugs.
3. ภาพยนตร์เรื่อง _First Man_ อ้างอิงจากหนังสือของ James Hansen เรื่อง _First Man: Life of Neil A. Armstrong_
3. The movie _First Man_ is based on James Hansen's book titled _First Man: The Life of Neil A. Armstrong_.
4. เราเรียน '*it*' ในทางที่วิธีที่จะอ้างถึงคำสรรพนามที่ไม่ใช่มนุษย์
4. We have studied '*it*' as a way to refer to a non-human subject pronoun.
5. *Which* เป็นคำบ่งชี้หรือคำสรรพนามที่ใช้ในคำถามเพื่ออ้างถึงชิ้นอัน(s) ที่เฉพาะเจาะจง
5. *Which* is a determiner or a pronoun used in questions to refer to specific item(s).
